به نقل از «فارس»

زیارتت مبارک آقای شهید!

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۱۸۰۴

خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: کربلا آزاد نبود! هیچ‌کس نمی‌توانست برود زیارت. بین عاشق‌ها و معشوقی به بزرگی امام حسین (ع)، هزار کیلومتر فاصله افتاده بود. تن‌ها در تب می‌سوخت و دل‌ها ملتهب بود. جان‌ها آرام و قرار نداشت. دیده‌اید عزیزتان شهر دیگری باشد و شما اینجا؟ دیده‌اید درد فراقش چطور تیر می‌کشد؟ انگار که گم شده‌ای، گم کرده‌ای، انگار که این دنیای به این بزرگی شده قد سر سوزن و به تو می‌گویند از همان روزنه کوچک نفس‌ات را بکش! سینه‌ات تنگ می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سینه «قربانعلی شرف‌خانلو» تنگ می‌شود. استخوان‌ها گلویش را فشار می‌دهند. دوست دارد فریاد بکشد اما خفه‌ است! مثل دیوانه‌ها خودش را برای رسیدن به محبوب، به در و دیوار می‌زند و نمی‌شود. گریه می‌کند و راه چاره‌ای نیست. مگر می‌تواند دل بکند وقتی که عشقِ به این خاندان را توی قنداق و از سینه مادرش نوشیده‌؟

قربانعلی تا قبل از شهادت فقط سه بار توانست پسر چند ماهه‌اش را ببیند 

 

دور خودش می‌چرخد. خسته‌ شده. ولی می‌چرخد. می‌چرخد تا شاید طواف، قسمتش شود اما راهی که برای رسیدن به محبوب، باز باشد، نیست. با دلی شکسته، اسلحه‌اش را برمی‌دارد. اما نه برای کشتن. و نه حتی کشته شدن. او فقط می‌خواهی دفاع کند. از خودش و خاکش و ناموسش، در برابر گرگ‌های بعثیِ  سر گردنه. همان‌هایی که هم راه عاشقی را بسته‌اند و هم دندان‌هایشان را در گلویش فرو برده‌اند تا شاه‌رگش را ببُرند! و می‌جنگد. مثل یک مرد. آن‌قدر که خون و خاکش هم‌آغوش می‌شوند. آن‌قدر که سرِ گم‌گشته‌اش به باد می‌رود. آن‌قدر که می‌شود ذره‌ای از انبوهِ نورِ محبوب و ناگهان راه باز می‌شود. آن هم بعد از هزار سال!

 

آرزوی زیارت در وصیت نامه قربانعلی

 

شیعه در پوستش نمی‌گنجد. همه به سوی کربلا می‌دوند. مدهوش. شیرین کام. و با چشم‌هایی بارانی. اما حالا که سال‌هاست راه باز شده، او دیگر نیست. حالا که شانه به شانه هم می‌رویم به پابوس نور، قربانعلی خیلی وقت است که دست‌هایش از دنیای ما کوتاه شده و در آرامگاه ابدی‌اش خوابیده‌. می‌گویند در عملیات والفجر رفته بود تا به سربازان تشنه خط مقدم آب برساند که ترکش‌های شیطان گلویش را برید اما خونی که از تو رفت هدر نشد. باور کن قربانعلی. می‌دانم که تو این را حتی بهتر از من هم می‌دانی. تو و برادرانت، خط‌شکن راهی شدید که ما برای قدم گذاشتن در آن دیگر از هیچ ظالمی نمی‌ترسیم. راهی به بلندای یک هزار و چهارصد و هفت عمود، که ما جا ماندگانِ از قافله حسین (ع) را هر چند دست و پا شکسته و رو سیاه، اما به او می‌رسانَد. باورت می‌شود؟ ارتش بیست و دو میلیونی‌مان را در بلندای جاده منتهی به کرب و بلا از آن بالا دیده‌ای؟!

 

زائرانی که آرزوی قربانعلی را هر ساله برآورده می‌کنند

 

ما می‌رویم آقای شهید! داریم می‌رویم کربلا. همان قطعه از بهشتی که تا بودید سنگش را به سینه زدید. آن هم هر وقت که دل‌مان بخواهد و هر طور که وسع‌مان برسد. با پای پیاده. سوار ون. توی هواپیما. با خیال راحت و کنار برادران و خواهران عراقی‌مان می‌ایستیم روبه‌روی امام حسین (ع) و با تمام جان و دل‌مان سلام می‌دهیم. اصلا حکایت رفتن ما به کربلا، بعد از شهادت شما، شده مثل خوردن چای عصر در خانه یک دوست! همان‌قدر نزدیک و دل‌چسب و شیرین و صمیمی. جای‌تان سبز. حال‌مان خیلی خوش است. بین‌الحرمین که می‌نشینیم، اول از همه خون پاک شماست که جلوی چشم‌های خیس‌مان می‌آید. مدیونید اگر حتی برای یک لحظه فکر کنید شما را و زخم‌ها و دردها و «کربلا، کربلا، ما داریم می‌آییم»هایتان را یادمان رفته. شما با مایید، برای همیشه. ما وصیت‌نامه‌هایتان را توی دل‌هایمان کاشته‌ایم! حالا حتی موکب‌دارهای عراقی هم برای شادی روحتان صلوات می‌فرستند. می‌گویند اگر خون شما نبود، راه باز نمی‌شد.

 

همان‌طور که خواستی آقای شهید ...

 

راست هم می‌گویند. ظالم می‌میرد آقای شهید اما شما برای همیشه زنده‌اید. چشم‌‌ات روشن قربانعلی! صدام نیست. راه کربلا باز شده. و تو همراه ما آمده‌ای زیارت. عکس قشنگت را روی کوله‌هایمان چسبانده‌ایم. همراه خودمان آورده‌ایم. من و همه آن‌هایی که خون تو و برادرانت، راه زیارت را برایشان باز کرد. مگر می‌شود شما را یادمان برود؟ نگاه کن. از آن بالا یک نگاهی به ما بینداز. می‌بینی؟ همه قبل از حرکت، بند آخر وصیت‌نامه تو را می‌خوانند: «چون بدون زیارت و با آرزوی زیارت کربلا از این دنیا می‌روم خواهش می‌کنم که ان‌شاءالله بعد از آزادی کربلا عکس مرا به عنوان زائر امام حسین ( ع)، بزرگ آموزگار شهادت به کربلا برده و در زیر پای امام ( ع) نصب نمائید و در زیرش جمله (با آرزوی زیارت تو شهید شدم یا حسین) را بنویسید.» آرزویت برآورده شده قربانعلی. تو آمده‌ای زیارت. همراه ما. آن هم سی و چند سال بعد از شهادتت. چشم و دلت روشن. زیارتت مبارک آقای شهید!

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: کربلا زیارت شهید آقای شهید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۱۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دشوارترین عملیات نظامی در دوران جنگ با عراق /کدام فرمانده سپاه به در روز اول به شهادت رسید؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سایت مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس به مناسبت سالروز انجام عملیات بیت‌المقدس در دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱، در گزارشی به بازنشر وقایع این عملیات پرداخت.

بنابر روایت ایرنا، پس از حدود ۲۰ روز تلاش پیگیر برای اجرای عملیات آزادسازی منطقه غرب رودخانه کارون و خرمشهر، فرماندهان ارشد سپاه و ارتش در قرارگاه مرکزی کربلا حضور دارند.

آیت‌الله مشکینی امام‌جمعه قم، آیت‌الله محمد صدوقی امام‌جمعه یزد و فخرالدین حجازی نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی نیز با هدف تقویت روحیه رزمندگان، به جمع فرماندهان قرارگاه کربلا پیوسته‌اند. خبرنگاران هم آمده‌اند تا وقایع عملیات را از مرکز فرماندهی آن گزارش کنند.

رزمندگان سه قرارگاه عملیاتی قدس، فتح و نصر که از غروب روز گذشته به‌طرف خطوط تعیین‌شده برای آغاز عملیات عزیمت کرده بودند، با استقرار در مواضع پیش‌بینی‌شده، به انتظار نشسته بودند تا فرمان حمله صادر شود.

پس از اعلام آمادگی اغلب یگان‌ها برای درگیر شدن با دشمن و نیز تلاوت آیاتی از سوره مبارکه فتح در مرکز فرماندهی، فرمان عملیات بیت‌المقدس در ساعت ۰: ۳۰ بامداد روز دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ با اعلام رمز بسم‌الله القاصم الجبارین، یا علی بن ابیطالب (ع)، از سوی فرماندهی مشترک قرارگاه کربلا (محسن رضایی و سرهنگ علی صیاد شیرازی) به فرماندهان سپاهی و ارتشی قرارگاه‌های عملیاتی قدس، فتح و نصر ابلاغ شد.

در خصوص علت این نام‌گذاری (بیت‌المقدس)، محسن رضایی فرمانده کل سپاه پاسداران، در ساعت ۲ و ۱۵ دقیقه بامداد (دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱) در قرارگاه کربلا در یک پیام رادیویی گفت: علت نام‌گذاری عملیات این بوده که به تمام دنیا فلسفه و خط‌مشی آینده خودمان را بعدازاین عملیات اعلام کنیم که راه ما به‌سوی بیت‌المقدس است.

صدام و صدامیان تبلیغات خواهند کرد که این‌ها قصد تجاوز دارند. اما با اسم‌گذاری عملیاتمان ثابت کردیم که به‌هیچ‌وجه قصد تجاوز به هیچ کشوری را نداریم و قصد ما راندن اجنبی‌ها و مزدورانی است که وارد خاک کشورمان شده‌اند و هدف اساسی ما هم درنهایت بیت‌المقدس و آزادی خانه خداست که باید این خانه را از لوث صهیونیست‌های بین‌الملل و امپریالیست‌های جهان خوار آزاد بکنیم.

اما پس از صدور حمله، رزمندگان بسیجی، سپاهی و ارتشی که از قبل در نقطه رهایی به انتظار نشسته بودند، حرکت خود را در سکوت و تاریکی شب به سمت مواضع دشمن آغاز کردند.

در نتیجه عملکرد سه قرارگاه عملیاتی در اولین روز عملیات، فقط قرارگاه فتح موفق شد تقریباً به همه اهداف خود دست یابد و منطقه حدفاصل کارون (رحمانی تا دارخوین) و جاده اهواز - خرمشهر (از کیلومتر ۷۰ تا ۸۸) را به‌عنوان سرپل تصرف کرده، خط پدافندی خود را در شانه شرقی جاده برقرار کند و تا ساعت ۵ بعدازظهر، ۱۰۰۲ نفر را نیز به اسارت بگیرد.

قرارگاه نصر اگرچه توانست منطقه حدفاصل کارون (دارخوین تا نزدیکی سلیمانیه) تا قسمتی از جاده در محدوده ایستگاه ۱۰۰ (گرمدشت) را به‌عنوان سرپل تصرف و بخشی از قوای زرهی لشکر ۳ عراق را منهدم کند، لیکن از ادامه عملیات تا نهر عرایض بازماند. نیروهای این قرارگاه تا ساعت ۵ بعدازظهر، توانستند ۱۵۹۲ نفر را به اسارت در آورند.

شهادت محسن وزوایی در اولین روز

در این روز محسن وزوایی از فرماندهان محور عملیاتی تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) قرارگاه نصر به همراه تنی چند از همرزمانش به شهادت رسید. احمد متوسلیان فرمانده تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)، در خصوص این حادثه گفت: وقتی این مواضع تانک دشمن در شرق جاده سقوط کرد، نیروها را برای عبور به‌طرف جنوب حرکت دادیم، یعنی طوری بود که این قسمت را به‌صورت پیاده بیاوریم که اولاً ماشین نداشتیم، درثانی می‌خواستیم تأمین باشد که بیاوریم و فکر کردیم که اینجا مواضع دشمن در جنوب شرقی گرمدشت سقوط کرده؛ یعنی نیرویی از دشمن در سر راه ما نیست. ما فکر کردیم که در اینجا خودی است؛ هم از پشت می‌خوردیم و هم از طرفین...برادر وزوایی و برادر شعف، مسئول گردان میثم را شهید دادیم، به‌اضافه ۷۰ نفر. حدود ساعت ۱۰ صبح بود.

قرارگاه قدس هم باوجودآنکه فقط سه سرپل کوچک را در جنوب کرخه کور به دست آورده بود، موفق شد با درگیر نگه‌داشتن لشکر ۵ مکانیزه و لشکر ۶ زرهی عراق، از یاری‌رساندن آن‌ها به جبهه نبرد علیه قرارگاه‌های فتح و نصر جلوگیری کند. همچنین تا ساعت ۵ بعدازظهر ۲۸۰ عراقی به اسارت نیروهای این قرارگاه درآمدند.

بدین ترتیب قرارگاه مرکزی کربلا در اطلاعیه شماره ۳ خود نتایج عملیات تا عصر (دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱) را چنین برشمرد: هزاران کشته و زخمی؛ تخلیه ۳۲۰۵ اسیر به پشت جبهه؛ آزادسازی ۸۰۰ کیلومتر از خاک ایران؛ انهدام صدها تانک و نفربر و خودرو؛ به غنیمت درآوردن تعداد زیادی تانک، نفربر و خودرو؛ ساقط کردن ۶ هواپیما.

۲۷۲۱۹

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901113